|
Dimùra di Matri
O Matri, ca ddà ti nni stai
'ntò un cozzu di petri, durmenti
dunni chi ti càntanu i venti
ntra a notti, un lintànnusi mai.
Di ddà, suvrastannu a campìa
t'affaccia 'na sbrizza di luci
e un suli si vasa la cruci
di l'omu chi staci cu ttìa.
M'addugnu ch'è tempu di Maju
pill' aria c'annàca u furmentu
e tu ddà pittata d'argentu
ti prèj c'a truvari ti vaiu.
Nto tardu mi misi a la via
dicènnuti i lodi a' tribbuna
avennu cumpagna la luna
chi dava a lu cielu a chiarìa.
E quannu iò 'ntantu scurgìu
ddà ncapu, a tò santa dimura
pi ttìa risplendenti Signura
na iunta di stiddi niscìu
Io nfini scinnèva, o Marìa
ntò u pettu strincènnumi un donu.
Vigliàvanu l'ancili in sonu
Nu duci pinsèru di tìa
|
|
|
 |
|